Pensioenfondsen moeten een veel groter onderdeel van hun beleggingsportefeuille investeren in vastgoed, maar ze kunnen dat niet mede omdat er steeds minder Nederlandse vermogensbeheerders zijn. Dit stelt prof. Roelof Salomons (hoogleraar beleggingsleer en vermogensbeheer in Groningen en interim CIO Blue Sky) in een interview met PensioenPro – net als PropertyNL een uitgave binnen FD Business.
Gepubliceerd in PropertyNL Magazine nr. 2, 25 februari 2022
Salomons constateert dat de meeste pensioenfondsen zijn overgestapt op een fiduciair beheerder. Vermogensbeheerders van banken of verzekeraars zijn gestopt of overgenomen door buitenlandse partijen, zoals nu met NN IP. ‘Het is jammer dat er geen zelfstandige Nederlandse vermogensbeheerder is overgebleven. Er zijn veel gesprekken geweest over fusies, maar zonder resultaat.’
Geld uit beeld
Een gemiste kans, vindt Salomons, en niet alleen omdat het minder banen in Nederland betekent voor zijn afgestudeerde studenten – ‘Voor hen is de arbeidsmarkt al wereldwijd’. ‘We brengen nu ons pensioengeld voor een groot deel naar het buitenland. Dat voorkomt home bias, maar het geld is daarmee ook uit het zicht verdwenen.’ Salomons geeft voorbeelden dat pensioenfondsen te maken krijgen met hogere inflatie. Dan zou je minder in obligaties en meer in ‘alternatives’, zoals vastgoed moeten beleggen, maar kan een buitenlandse vermogensbeheerder dat product wel bieden, zo vraagt Salomons zich af. Asset managers die wel vastgoed kunnen aanbieden met goede rendementen in het verleden, kunnen volgens hem veel hogere kosten kunnen doorberekenen.
Passief beleggen
Beleggers hebben zich gestort op passief beleggen in aandelen en obligaties. Op het oog inzichtelijker en goedkoper, zonder dat dat ten koste ging van de rendementen, maar passief beleggen heeft beperkingen, aldus Salomons. ‘Dat Tesla 40% in waarde stijgt omdat het in de S&P 500 wordt opgenomen, is pervers. De onderliggende financiële waarden van het bedrijf geven geen aanleiding tot zo’n stijging. Voor institutionele beleggers geldt daarbij dat met passief beleggen de fiduciaire plicht als aandeelhouder in gevaar komt. Je belegt niet meer in een bedrijf omdat je erin gelooft, maar omdat het in de index zit. Dat breekt je op. Fondsen die alleen in aandelen en obligaties zijn blijven beleggen, hebben veel lagere kosten als ze dat passief doen. Maar als je wil beleggen in alternatieve, illiquide producten, zoals hypotheken én vastgoed, dan heb je assets met hogere verwachte rendementen, maar ook hogere kosten.’
Vastgoed, infra, energietransitie
‘Veel pensioenfondsen hebben veel te veel obligaties en renteafdekking. Ze moeten meer kijken naar beleggingen die de inflatie bijhouden’. Salomons denkt dan behalve aan vastgoed ook aan infrastructuur en beleggingen in de energietransitie. Hij verwacht dat pensioenfondsen hiervoor willen kiezen vanwege de oplopende inflatie. ‘Dat betekent dat partijen die bij alternatieve beleggingen goede rendementen scoren, bijna kunnen vragen wat ze willen. Dan kun je je als klant wel hard opstellen, maar dan gaat zo’n vermogensbeheerder gewoon door naar de volgende partij. Die staan te dringen.’
