Op de woningmarkt is het niet goed gegaan, daar is iedereen het wel over eens. Over de oorzaken echter niet.
Is het omdat de buitenlandse beleggers zijn gevlucht, omdat de particuliere beleggers de huursector hebben verlaten of omdat de corporaties nog steeds de wachtlijsten niet aanpakken?
De verkiezingsplannen van de politieke partijen beloven niet veel goeds. De linkerzijde verwacht alles van de corporaties, die tot nu toe nooit aan hun eigen verwachtingen voldeden. Leegstandsboetes en huurbevriezing remmen het ontwikkelingspotentieel. Huurbevriezing komt voor bij links én bij de PVV. Ondertussen morrelen links en het CDA aan de hypotheekrenteaftrek, wat kan leiden tot verdere frustratie van starters en doorstromers.
Die contraproductieve plannen zorgen voor een unicum in verkiezingstijd: je kunt nog beter hopen op voortzetting van het bestaande beleid. Demissionair minister Keizer krijgt daarvoor gezien de peilingen geen kans, maar ze krijgt in deze editie wel een krappe voldoende voor haar Nota Ruimte. Haar voorganger De Jonge werkte aan de Wet Regie Volkshuisvesting. Die zal volgend jaar kansen bieden voor het Rijk om muitende gemeenten aan te pakken. De helft doet namelijk niets aan de woningnood.
De echte vastgoed-ellende zit echter niet bij VRO, maar bij Financiën. Daar is zonder overleg met betrokkenen de overdrachtsbelasting voor commercieel vastgoed zo hoog geworden dat de dealflow is opgedroogd. Gefeliciteerd: niet alleen geen nieuwe investeringen, maar ook de schatkist zelf heeft nog nooit zo weinig inkomsten uit deze belasting gekregen.
Financiën grossiert in veel meer ellende, zoals in deze editie blijkt uit het artikel over de renteaftrekbeperking. Die maatregel is helemaal niet bedoeld voor vastgoedvehikels, maar treft die midscheeps. Onbegrijpelijk dat Financiën op woningbeleggers reageert alsof het paria’s zijn, terwijl ze toch relevanter zijn dan beleggers in goud of bitcoins.
Financiën heeft er ook voor gezorgd dat de vakantiewoning-markt in Nederland kapot is door een fictieve winst te belasten, ongeacht de werkelijke huurinkomsten. Spanje vaart er wel bij. Nu moet Financiën duizenden ambtenaren oplijnen om de ingewikkelde waarde te bepalen van vastgoed, terwijl de opbrengst (€ 4,5 mrd) op een totaal aan belastingen (€ 425 mrd) makkelijk elders kan worden gevonden.
Het bijzondere van deze litanie over Financiën is dat deze nauwelijks een rol speelt in het verkiezingsdebat. Beleggers, zoals in deze editie IVBN, strijden in de achterhoede omdat ze relatief weinig kiezers vertegenwoordigen. De conclusie: vastgoed moet niet hopen op een nieuw kabinet, maar op een kundige techneut bij Financiën die wat heilige huisjes omver trekt.
Door Wabe van Enk, hoofdredacteur van PropertyNL
Gepubliceerd in PropertyNL Magazine nr. 10, 24 oktober 2025