Emiel Wolfs (23) was sergeant bij de Groep Luchtmacht Reserve en werkstudent vastgoedmanagement bij het ministerie van Defensie en is nu vaandrig (Groep Luchtmacht Reserve) en werkstudent bij Directie Vastgoed (Defensie), naast zijn master Management in the built environment aan de TU Delft.
Begin vorig jaar heb je je aangemeld bij Defensie, terwijl je nog midden in je studie zit. Hoe kwam je daartoe?
‘Ik ben niet iemand om thuis naar het plafond te zitten staren, ik ben graag bezig. Hiervoor was ik werkstudent bij CBRE, maar zo’n sterk gestructureerde organisatie past niet zo bij mij. Je bent daar gefocust op een specifieke taak, maar ik ben liever breder bezig. Defensie is door de geopolitieke omstandigheden meer in beeld gekomen. Zo kwam ik erop om op de gele aanmeldingsknop op de website te drukken. Vanuit mijn studie was het logisch dat het de vastgoedtak werd.’
Je bent onlangs vaandrig geworden, wat is dat?
‘Van oudsher is dat de vaandeldrager. Het is binnen Defensie de laagste officiersrang en binnen het studentenprogramma dat ik doorloop het hoogst haalbare niveau. Starten als reservist is een vereiste in dit programma. Als de nood aan de man komt, kan ik dus opgeroepen worden. Ik heb gekozen voor de luchtmacht, omdat daar een open cultuur heerst. De militaire rangen en standen zijn natuurlijk leidend, maar er wordt ook sterk als team gewerkt.’
Waarom heb je nu de stap van vastgoedmanagement naar directie gemaakt?
‘Bij vastgoedmanagement hield ik me vooral bezig met de renovatie van kleine gebouwen. Belangrijk, want bijvoorbeeld wachtgebouwen bij de poort van kazernes hebben echt een kwaliteitsimpuls nodig. Die zijn sterk verouderd, terwijl medewerkers daar wél 24/7 aanwezig zijn. Maar bij de Directie Vastgoed is het werk strategischer, dat sluit toch beter aan op mijn academische studie. Ik werk nu mee aan de plannen voor groei en de aankoop van nieuwe gronden voor nieuwe behoeftes van Defensie.’
Wat zijn die nieuwe behoeftes?
‘Er ligt een enorme groeiopgave voor de krijgsmacht. Nogal een cultuurverandering, want de afgelopen twintig jaar stond Defensie in de bezuinigingsstand. Het vastgoed moet die groei faciliteren. Komen er bijvoorbeeld nieuwe wapensystemen, dan heeft dat gevolgen voor de infrastructuur. Na anderhalf jaar onderzoek zijn onlangs mogelijke nieuwe locaties naar buiten gebracht, onder meer voor nieuwe munitiecomplexen, logistieke doorvoermogelijkheden voor materieel, nieuwe kazernes en oefenterreinen. Het is een waanzinnige opgave; er moet zoveel gebeuren. Gelukkig is het draagvlak onder Nederlanders redelijk goed. Liever niet in de achtertuin natuurlijk, maar je merkt dat Defensie de laatste tijd wel een streepje voor heeft.’
Zijn geopolitieke spanningen voor jou een extra drijfveer om bij Defensie te werken?
‘Nederland is een fantastisch land; we hebben het goed voor elkaar. Dat behouden is zeker een van mijn onderliggende drijfveren. We moeten weerbaar zijn, ons goed voorbereiden op eventuele verrassingen.’
Wil je na afronding van je master verder bij Defensie?
‘Dat is nog niet zeker. Als bestuurslid van vastgoednetwerk Fresh Students heb ik contact met veel bedrijven, dat maakt de keuze er niet makkelijker op. Bij Defensie ben ik wel met fantastische en complexe projecten bezig. Locaties als havens, luchthavens en munitieopslag zijn bepaald niet alledaags. En er is werk zat. Op dit moment werk ik twee dagen per week voor Defensie, soms wordt het wat meer. Een derde van mijn werkuren is ingeruimd voor militaire oefeningen. In het veld worden we getraind door beroepsmilitairen. Deze zomer gaan we twee weken in Schotland oefenen met Britse militairen. Ik leer hier zoveel over effectief samenwerken, commandovoering en leidinggeven. Deze vaardigheden zijn in mijn toekomstige carrière overal toepasbaar.’
Tijdens school en studie heb je ook acht jaar bij de Albert Heijn gewerkt, onder meer als teamleider. Ook leerzaam?
‘Vooral heel leuk was dat, om met zestien- en zeventienjarigen een winkeltje draaiend te houden. Maar ook een goede leerschool. De marges zijn in een supermarkt niet zo hoog. Daarom is er weinig ruimte voor fouten, je moet alles in één keer goed doen.’
Gepubliceerd in PropertyNL Magazine nr. 7, 11 juli 2025
