Waar amper een halfjaar later thuiswerken door de coronapandemie "het nieuwe normaal" was, gold dat in september 2019 niet voor schrijver Mohammed Benzakour. Thuis tikken zat er door omvangrijke renovatiewerkzaamheden niet in en sindsdien steggelt hij met woningcorporatie Trivire over de vergoeding voor de tijdelijke verhuizing, waar hij meent recht op te hebben.
Benzakour -auteur van onder meer de bekroonde boekenen Stinkende Heelmeesters en Yemma- woont al jaren in één van de drie zogeheten ERA-flats aan het P.J. Oudplein en het Gerbrandyplein in Zwijndrecht. In oktober 2018 kondigt woningcorporatie Trivire aan dat de 392 woningen in de drie flats zullen worden gerenoveerd in de periode juli 2019 - april 2020. In de speciale bewonersbrochure staat onder andere dat de werkzaamheden zullen worden uitgevoerd in bewoonde staat.
Dat gaat hem niet worden voor Benzakour die als schrijver thuiswerkt. Hoewel hij instemt met de renovatie van zijn woning van 4 t/m 18 september 2019, besluit hij in die weken zijn toevlucht te nemen tot de woning van vrienden. Hoewel hij voor zijn tijdelijk verblijf elders slechts wat persoonlijke spullen meeneemt claimt hij nadat hij weer terug in in zijn woning € 6.095 aan verhuiskosten, een verblijf in de woning tijdens de renovatie was door de bouwoverlast voor hem als broodschrijver niet mogelijk.
Trivire weigert de vergoeding aan Benzakour over te maken waarna de schrijver er een rechtszaak van maakt. In kort geding geeft de rechter Benzakour begin 2020 gelijk en dwingt Trivire om alsnog de verhuisvergoeding aan hem over te maken. Het gerechtshof in Den Haag zet echter een streep door het vonnis. Volgens het Hof is er geen sprake geweest van een verhuizing omdat Benzakour, afgezien van wat persoonlijke spullen, zijn inboedel niet verhuisd heeft. Het Hof bepaalt in januari 2022 dat Benzakour de verhuisvergoeding moet terugbetalen aan Trivire.
De schrijver weigert zich hier echter bij neer te leggen. Hij springt behendig in op de nieuwe mode van het thuiswerken, voor een belangrijk deel afgedwongen door de overheid en werkgevers om de coronapandemie in te dammen. Hij gaat in cassatie 'Want', zo zegt hij op zijn website, 'Als we het hierbij laten zijn thuiswerkers voortaan speelbal van de verhuurders'.
De Hoge Raad gaf Benzakour eind vorige week gelijk, net als de kantonrechter deed. Het is volgens de Hoge Raad niet aan Trivire om bepalen wat er minimaal verhuisd moet worden door de huurder om in aanmerking te komen voor een verhuisvergoeding. 'Uit de parlementaire geschiedenis kan daarnaast worden afgeleid dat – indien sprake is van een noodzaak tot verhuizing in de zin van art. 7:220 lid 5 BW – de huurder éénmaal recht heeft op de minimumbijdrage, ongeacht hoe lang het verblijf elders duurt, en dat de vergoeding een forfaitair karakter heeft, zodat de huurder recht heeft op de minimumbijdrage, ook indien de huurder geen of minder kosten maakt. Voor de verschuldigdheid van de minimumbijdrage volstaat dat de huurder het gehuurde wegens een renovatie moet verlaten. Niet vereist is dat de huurder enig deel van de inboedel verhuist.'
De Hoge Raad verwijst de kwestie voor verdere behandeling weer terug naar het Hof.
