De voorgenomen aanpak van box 3 is in de praktijk onwerkbaar, constateren prof. Arjen Siegmann van de VU Amsterdam en fiscaal adviseur Henk Bluemink in het FD.
Zij voorspellen een enorme druk op hoge taxaties in het vastgoed, want hoe hoger de waarde op de peildatum, des te lager de belaste waarde in de toekomst uitvalt. Fiscalisten hebben in PropertyNL al eerder aangegeven dat een arrest van de Hoge Raad dit voorjaar cruciaal is voor de overbruggingswetgeving die demissionair staatssecretaris Van Rij heeft voorgesteld.
Als de Hoge Raad net als eerder de plannen voor box 3 afschiet, moet de Staat ook niet-bezwaarmakers compenseren voor de periode 2017–2021. Daarmee is € 4,1 mrd gemoeid.
Het Rijk wil vanaf 2027 belasting heffen over het werkelijk rendement, maar daarvoor ontbreekt de grondslag bij vastgoed.
Daarvoor in de plaats komt een systeem met een peildatum. Die datum is cruciaal voor het afrekenen met de fiscus, maar tegelijk wordt op die datum een wolk aan bezwaarschriften verwacht, nu eens geen bezwaar tegen te hoge WOZ-waarde, maar ditmaal voor een te lage WOZ-waarde. Te laag betekent in de toekomst te veel rendement afrekenen. Bij een tarief van 36% voor box 3 kost een ton te lage inbrengwaarde € 36.000 te veel aan belasting. De schrijvers vermoeden dat de Belastingdienst en mensen in het vastgoed daar niet uit gaan komen, met name niet bij commercieel vastgoed, waarvan de waarde veel moeilijker is vast te stellen.
Zij voorzien ruimte voor ‘creatieve invulling’, wanneer bijvoorbeeld de verhuurder toekomstige huuropbrengsten cedeert aan de eigen bv, waardoor er geen huur wordt ontvangen. Zij denken ook aan onderhoud al dan niet achterwege laten.
‘Controle door de Belastingdienst zal vrijwel onbegonnen werk zijn’, voorspellen Siegmann en Bluemink, de scribenten. Zij adviseren het oude systeem van voor 2001, waarbij alleen het vermogen zelf wordt belast, intact te houden. ‘Het idee van een werkelijk rendement is een rond ideaal, dat niet past bij de hoekige werkelijkheid van onroerend goed.’
