De machtstrijd tussen aandeelhouders en bestuur binnen Unibail-Rodamco-Westfield eist slachtoffers. In de nacht van donderdag op vrijdag kondigde ceo Christophe Cuvillier zijn ontslag aan, terwijl al eerder president commissaris Colin Dyer er de brui aan gaf. Een reconstructie door PropertyNL-hoofdredacteur Wabe van Enk.
Door Wabe van Enk
Gepubliceerd in PropertyNL Magazine nr. 11, 27 november 2020
Deskundigen in ondernemingsbestuur smullen ervan, PR-specialisten en juristen rollen in Parijs over elkaar heen, beurskoersen stuiteren – dit is het strijdtoneel van URW.
Zwaar getroffen door corona heeft het bestuur in september een plan van € 9 mrd voor herfinanciering aangekondigd met emissie, gedwongen verkoop en het passeren van dividend. Na kelderende koersen meldde zich een groepje activistische aandeelhouders met 5% van de aandelen, onder leiding van voormalig topman, Léon Bressler.
In een democratische omgeving zou je denken dat Bressler cum suis nog even moeten doorsparen voor de meerderheid, maar het ondernemingsbestuur kent andere wetten. Het financieringsplan is van tafel, de president-commissaris heeft het veld verlaten ten faveure van Bressler en nu volgt de ceo.
Overgangsfase
Hoe leg je de wisseling aan de top uit aan je aandeelhouders? Léon Bressler zei in zijn nieuwe functie als president-commissaris het volgende over de bestuurswisseling: ‘Voor Unibail-Rodamco-Westfield begint een overgangsfase. Ik ben verheugd dat Christophe Cuvillier ermee heeft ingestemd om deze te leiden. Zijn lange ervaring als ceo, vooral tijdens de aanhoudende gezondheids- en economische crisis, zal zeer waardevol zijn. Ik ben ervan overtuigd dat Jean-Marie Tritant het bedrijf met groot succes zal leiden.’
De lezer zal lichtelijk in verwarring raken door dit bericht. Cuvillier is immers door Bressler geslachtofferd vanwege zijn financieringsplan en nu doet Bressler net of Cuvillier ergens mee instemt, iets gaat leiden wat ook nog eens zeer waardevol zal zijn. De laatste zin maakt de verwarring compleet, want daar staat in dat Jean-Marie Tritant (foto) het bedrijf gaat leiden, en dat niet zomaar, maar ‘met groot succes’, kennelijk in tegenstelling tot zijn voorganger.
Meehelpen
Cuvillier speelt het spel mee. In het persbericht zegt hij het volgende: ‘Tijdens deze overgangsfase zal ik zoals altijd werken om Unibail-Rodamco-Westfield te beschermen en haar door deze grote crisis te helpen. Ik wens Jean-Marie Tritant, met wie ik bijna 10 jaar heb samengewerkt, veel succes in zijn nieuwe functie.’
Deze verklaring is even verwarrend als die van Bressler: Cuvillier had kennelijk als taak het bedrijf te beschermen. Als dat zo is, dan is hij daar niet in geslaagd. De mislukte financieringsoperatie, de onvrijwillige overname van het bestuur door Bressler en zijn ontslag zijn immers geen aansprekende voorbeelden. Opvallend is ook dat hij zegt te blijven werken aan bescherming en URW zelfs door de crisis heen te helpen, en dat alles terwijl hij is vervangen door Tritant. Zou hij serieus denken dit voor kerst allemaal nog te kunnen bewerkstelligen?
Beloning
Vaak wordt er bij een vijandige overname een nieuwe bestuurder aangesteld. Die slag heeft het team Bressler niet gewonnen, maar misschien ook niet hoeven te winnen. Jean-Marie Tritant is al sinds 1997 werkzaam bij Unibail-Rodamco-Westfield, en dus ook in de periode waarin Bressler zelf de scepter zwaaide. Het is niet ondenkbaar dat Tritant tijdens de coup van Bressler in september diens kant koos en nu zijn beloning krijgt. Tritant was tussen 2013 en 2018 coo, en werd in 2018 benoemd als president van de Amerikaanse activiteiten. Die kennis van de Amerikaanse markt kan de Fransman van pas komen. Bressler heeft zich een tegenstander getoond van de overname van Westfield met zijn Amerikaanse bezittingen door Unibail-Rodamco. Het bedrijf zou uit de brand geholpen zijn wanneer de Amerikaanse activiteiten zouden worden afgestoten. Naar verluidt zouden de grote beleggers in URW, die Bressler aan zijn machtspositie hebben geholpen, blij zijn met zo’n stap. Zij houden namelijk van het zorgvuldig spreiden van geografische en valutarisico’s. Door de overname van Westfield werd URW een conglomeraat met euro- en dollarrisico’s in twee continenten met verschillende rendementrisico’s. Dan past een split-up, net zoals voorganger Rodamco al eerder deed. Van een wereldwijde speler werd het bedrijf opgesplitst in vieren: een dollardeel in de VS, een eurodeel in continentaal Europa, een ponddeel in het Verenigd Koninkrijk en nog een Azië-tak, voornamelijk in euro’s.
Omslachtige constructie
Het afscheid van Cuvillier kan nog gevolgd worden door andere mutaties in het bestuur. Met nog een paar weken voor kerst te gaan, heeft het bestuur van Unibail-Rodamco zich in alle bochten gewrongen. Het bedrijf meldt namelijk dat het concern vanaf 19 november een transitieperiode zal starten met Tritant in de rol van coo, waarbij Cuvillier hem nog voor de voeten kan lopen als ceo. Pas op 1 januari 2021 krijgt hij dan de touwtjes in handen in zijn nieuwe rol als ceo. Waarom zo’n omslachtige constructie terwijl er een crisis rondwaart? Een les voor het beroemde Insead, dat de managers van URW’s toekomst levert: ondernemingsbestuur blijkt niet alleen te verschillen van de democratische uitgangspunten, maar ook van de militaire logica.
Gerelateerde artikelen:
