De gebouwen van de voormalige Tapijnkazerne in Maastricht worden bestemd voor onderwijs en onderzoek en daaraan gerelateerde functies. Het gebied eromheen wordt een openbaar park.
De gebouwen van de voormalige Tapijnkazerne in Maastricht worden bestemd voor onderwijs en onderzoek en daaraan gerelateerde functies. Het gebied eromheen wordt een openbaar park.
De Tapijnkazerne is sinds 1 oktober 2013 officieel in eigendom van de Universiteit Maastricht (UM), de provincie Limburg en de gemeente Maastricht. De universiteit en provincie zijn (gezamenlijk) eigenaar van de gebouwen, de gemeente van de onbebouwde ruimte.
Via een Europese aanbesteding is Team Liag als winnaar uit de selectie gekomen voor de transformatie van de voormalige Tapijnkazerne in Maastricht. Het integraal ontwerpteam bestaat naast LIAG uit de volgende partijen: Bosch Slabbers (landschapsarchitectuur), Jelle de Boer (restauratiearchitect), VIAC (installatieadvies), DGMR (bouwfysica), Bouwadviesbureau Van der Ven (constructie) en Frits Bokelman (stedenbouw).
In het ontwerp zijn de gebouwen met elkaar en met het parklandschap verbonden. De zichtlijnen van de orthogonale paviljoenstructuur van het voormalig kazerneterrein zijn uitgangspunt geweest van het gehele ontwerp. Door een verlaagd verbindingsgebouw blijven deze zichtlijnen behouden. Dit verbindingsgebouw fungeert als plint voor alle gebouwen en zorgt voor maximale flexibiliteit van de functies. De horeca is centraal geplaatst. Deze verbindt de verschillende gebouwen met elkaar. Ook het park in het noorden en de tuin in het zuiden worden door de horeca aan elkaar gekoppeld. Naast de bestaande gebouwen krijgt Tapijn een accentgebouw dat op het verbindingsgebouw staat en binnen de orthogonale paviljoenstructuur van het voormalig kazerneterrein past.
